Pijnappelklier, de sleutel tot spiritueel ontwaken

De pijnappelklier, of epifyse, is een orgaantje ter grootte van een rijstkorrel, precies in het midden van ons hoofd, tussen de twee hersenhelften in. Het is met veel mysterie omgeven. Een aantal van zijn functies zijn bekend, maar niet alles is door de wetenschap al in kaart gebracht. EEG’s zijn niet mogelijk door zijn diepe ligging in ons hoofd, wat onderzoek bemoeilijkt. Spirituele zoekers hebben echter millennia geleden al, zonder EEG’s, ontdekt welke functie de pijnappelklier nog meer vervult. Over de hele wereld vinden we in oude beschavingen aanwijzingen terug dat de pijnappelklier werd gezien als de sleutel tot spiritueel ontwaken.

Interessant is dat deze vermeende functie heel dicht ligt bij wat de wetenschap wel weet over de pijnappelklier, namelijk dat hij middels afgifte van het hormoon melatonine invloed heeft op ons bioritme: op slapen en ontwaken op het fysieke niveau.

Wat onderzoekers tevens hebben ontdekt is dat dit kliertje lichtontvangende cellen bevat, die ook in onze ogen aanwezig zijn. Welke functie hebben deze cellen midden in het hoofd, waar licht helemaal niet kan doordringen? Sommige evolutionaire biologen gaan ervan uit dat de pijnappelklier een zogenaamd rudimentair oog is; dat het ooit aan de buitenkant van het hoofd heeft gezeten en toen de functie heeft gehad van een echt oog. Een theorie die bij bijvoorbeeld reptielen aannemelijk zou zijn, maar bij mensen?

De spirituele theorie is dat de pijnappelklier fungeert als een soort innerlijke antenne die fijnstoffelijke energieën (subtielere vormen van licht) kan opvangen en hierop reageert met de productie van DMT, een opiaatachtige stof, familie van het hormoon serotonine, dat zich bijvoorbeeld ook bevindt in de momenteel zo populaire hallucinogene drank ayahuasca.

Amrita, de drank der onsterfelijkheid

De energiebron die deze spirituele functie van de pijnappelklier aanstuurt is de kundalini-energie. Als deze ontwaakt in het bekken en opstijgt door de wervelkolom, verricht zij eerst een voorbereidende zuivering in de mens. Na een aantal jaar bij het voorhoofd aangekomen, activeert zij de pijnappelklier, die op haar beurt weer de hypothalamus en de hypofyse stimuleert om hormonen aan te maken. De stoffen die hiermee vrijkomen in de hersenen zorgen voor een ervaring van extase, tijdloosheid en eenheid.

De yogatraditie noemt deze toevloed van hormonen en opiaatachtigen amrita, de drank der onsterfelijkheid. Tijdens dit proces ontstaat er een overdruk in de hersenen en kan er vocht via een opening in de neusholte achter in de keel komen. Dit hersenvocht is zoet (honingachtig) van smaak. In de godenmythes van onder andere de hindoes, de Grieken en de Noorse traditie, vinden we verwijzingen terug naar een mysterieuze honingdrank of nectar, die zorgt voor de onsterfelijkheid van de goden.

Fontein der Eeuwige Jeugd

Vanaf de puberteit begint de pijnappelklier langzaam te verkalken, waardoor veroudering van het lichaam optreedt. Tijdens het proces van ontwaken vertraagt de verkalking van de pijnappelklier, en de stoffen die door de hypofyse worden afgegeven aan het bloed zorgen voor een algehele vitalisering en verjonging van het lichaam. Dit opmerkelijke proces heeft aanleiding gegeven tot het ontstaan van de mythe van de Fontein der Eeuwige Jeugd. Een fontein die zich dus niet ergens in de buitenwereld bevindt, maar in ons hoofd!

Illustratie: In de iconografie van het hindoeïsme kunnen we verwijzingen naar amrita onder andere terugvinden in het traditionele fonteintje op het hoofd van de god Shiva en de pot met nectar waarmee goden regelmatig worden afgebeeld.

Godsrealisatie

Op het energetische niveau worden tijdens dit ontwaken het zesde chakra – oftewel het derde oog – en het zevende chakra geopend: de vereniging van de mens met zijn Schepper vindt plaats.
Als er één cultuur is waarvan we met zekerheid kunnen zeggen dat deze diepgaande kennis bezat over dit proces van godsrealisatie dan is het wel die van het Oude Egypte. Vrijwel alles wat wij nu nog weten en is overgebleven van deze hoogstaande beschaving is doortrokken van symboliek die verwijst naar de mogelijkheid van de mens om onsterfelijk te worden.

Piramide van Cheops

De beroemde piramide van Cheops maakt duidelijk dat de Egyptenaren zich ook zeer bewust waren van de belangrijke rol van de hersenen in het proces van spiritueel ontwaken. Deze piramide, ook wel genoemd de piramide van Khufu of de Grote Piramide, maakt deel uit van een complex van drie grote en zes kleine piramiden, op het plateau van Gizeh aan de oever van de rivier de Nijl bij Cairo in Egypte. De imposante bouwwerken zijn met veel mysterie omgeven. Er zijn talrijke theorieën in omloop over hoe en wanneer ze zijn gebouwd (vermoedelijk rond 2500 voor Christus). En waarom? Wat is hun functie?

Een gangbare opvatting is dat het begraafplaatsen zijn voor belangrijke personen (farao’s). Maar met name aan de piramide van Cheops wordt ook een heel andere functie toegeschreven: die van initiatie- of inwijdingstempel. Welke aanwijzingen zijn hiervoor? Ten eerste zijn er geen resten gevonden van een begrafenis. Wel een open sarcofaag, maar geen mummie of begrafenisschatten. Ook geen hiërogliefen (inscripties) die verwijzen naar een begrafenis.

Er zijn meerdere bouwkundige aspecten die uitgelegd kunnen worden als transformatiesymboliek. Zoals het vierkante grondvlak van een piramide, dat omhoog loopt naar één punt. Symbool voor het aardse (vier) dat getransformeerd wordt naar het goddelijke (een). Het woord piramide stamt af van het Griekse pyramos. Pyr betekent vuur. Een verwijzing naar het kundalini-vuur: de goddelijke energie die de drijvende kracht is achter het hele proces.

Doorsnede van de piramide van Cheops

Maar het overtuigendste is de doorsnede van het gebouw met daarin de koningskamer, de grote galerij en de koninginnekamer. Als we de piramide zien als het hoofd van een mens, dan ligt de koningskamer precies op de plaats van de pijnappelklier, de koninginnekamer op de plaats van de hypofyse en de grote galerij op de plaats van de (hypo)thalamus!

Horusoog

Een ander sprekend voorbeeld uit het Oude Egypte is het Horusoog. Egyptologen zijn het niet eens over de herkomst en betekenis van dit, onder andere als amulet gebruikte, bekende symbool. Wie het Horusoog echter naast een doorsnede van de hersenen legt, komt tot de verassende ontdekking dat het een gestileerde weergave is van het midden van onze hersenen. Herkenbaar zijn het corpus callosum, de hypofyse, de (hypo)thalamus, en het ruggemerg.

Het Egyptische Horusoog bevindt zich in onze hersenen.

Dennenappel

De pijnappelklier heeft qua vorm wel iets weg van een pijnappel (dennenappel), vandaar zijn naam. De dennenappel is als symbool, verwijzend naar spiritueel ontwaken, in vele tradities terug te vinden. Opmerkelijk genoeg ook in de christelijke schilderkunst. Echter zodanig verwerkt dat de opdrachtgevers van een schilderij (meestal de kerk) dit niet hebben herkend als ‘heidense’ symboliek. Zie drie voorbeelden aan het einde van dit artikel, en klik hier voor nog meer voorbeelden.

Er zijn door de eeuwen heen altijd vrije geesten, kunstenaars en mystici geweest die wisten dat Jezus niet was geboren als de Zoon van God, zoals de dogma’s van de kerk voorschrijven. Hij was een gewoon mens, net als wij, die na het bovenstaande proces van spiritueel ontwaken leefde vanuit God, die hij zijn Vader noemde. Wat in die tijd niet openlijk kon worden gecommuniceerd, spreekt nu tot ons via talloze schilderijen uit de renaissance en erna.

Zelf refereert Jezus indirect aan de pijnappelklier in de evangeliën:

De lamp van het lichaam is het oog. Wanneer dan uw oog oprecht is, is ook heel uw lichaam verlicht; maar als het kwaadaardig is, is ook heel uw lichaam duister.
Zie er dus op toe, dat het licht dat in u is, geen duisternis is.
Als dus uw lichaam helemaal licht is, en geen enkel deel ervan duister is, zal het net zo geheel licht zijn als wanneer de lamp het met zijn schijnsel verlicht.

(Lucas 11:34-36)

Jezus noemt hier het derde oog ‘de lamp van het lichaam’. Als het derde oog is geopend, door de activering van de pijnappelklier, wordt heel het lichaam van binnenuit verlicht. Het wordt tijdens het proces van ontwaken letterlijk steeds lichter achter je gesloten ogen. Jezus waarschuwt ons om zuiver te leven, zodat dit innerlijke licht niet wordt gedoofd.

Het Bijbelboek Openbaring benoemt ook dit innerlijke licht in het volgende citaat:

… en zullen Zijn aangezicht zien, en Zijn Naam zal op hun voorhoofd zijn.
En daar zal geen nacht zijn, en zij hebben geen lamp en ook geen zonlicht nodig, want de Heere God verlicht hen. En zij zullen als koningen regeren in alle eeuwigheid.

(Openb. 22:3-5)

Onthechting

Het derde oog gaat open bij wie bereid is zijn andere twee ogen te sluiten. Oftewel, voor het volbrengen van het proces van godsrealisatie moet het aardse worden losgelaten. Onthechting is de enige weg.

Verborgen kennis in de kunst

Klik op de afbeelding voor een uitvergroting

Dit artikel is gepubliceerd in Paravisie magazine (december ’17)
Copyright Anne-Marie Wegh 2017

Anne-Marie Wegh is auteur van het boek Kundalini-ontwaken.