Door de eeuwen heen zijn er altijd ingewijden, kunstenaars en mystici geweest die wisten dat Jezus niet geboren was als ‘de Zoon van God’, maar een kundalini-ontwaken had doorgemaakt, waarna hij één was met zijn Goddelijke Vader. De evangelieschrijvers hebben deze spirituele waarheid op inventieve wijze, met onder andere gebruik van beeldtaal en woordspelingen, verborgen in hun teksten (zie mijn boeken). Door de rigide houding van de kerk kon de waarheid niet hardop worden uitgesproken, maar ondergronds, via esoterische groeperingen als de Vrijmetselaars, vond zij haar weg naar het schildersdoek.

In de christelijke schilderkunst wordt de iris gebruikt als een geheim symbool voor de pijnappelklier. De bolvorm van de bloem maakt haar hiervoor heel geschikt, en de Griekse godin Iris is een personificatie van de kundalini-energie. Schijnbaar achteloos, pronkt deze bloem ergens op de voor- of achtergrond, in een decor met Jezus en/of andere heiligen. Vaak in de kleur donkerblauw of -paars, de kleur van de energie van het zesde chakra (indigo).