Gevallen vrouw

Eeuwenlang heeft men Maria magdalena gezien als een bekeerde prostituee, hoewel dit nergens in de evangeliën staat. Dit imago van de gevallen vrouw is ontstaan omdat zij door velen werd gezien als de niet bij name genoemde ‘zondares’ die Jezus’ voeten zalft in het huis van Simon de Farizeeër. De reden waarom men aanneemt dat de zonden van deze vrouw verband houden met prostitutie, is dat Jezus na de zalving over haar zegt:

Daarom zeg Ik u: Haar zonden, die veel waren, zijn haar vergeven, want zij heeft veel liefgehad;
maar aan wie weinig vergeven wordt, die heeft weinig lief.

Een vrouw ‘die veel heeft liefgehad’ zien sommigen als een verwijzing naar een leven van lichte zeden. Een onlogische redenering, want dit zou betekenen dat de vrouw wordt vergeven omdat ze een onzedelijk leven heeft geleid. Waarschijnlijker is dat Jezus het bedoelt zoals het er staat: wie veel heeft liefgehad, wordt veel vergeven. Hoe dan ook, de Bijbel zegt niet dat deze zondares Maria Magdalena is.

Demonen

Wat er wel over Maria Magdalena in de evangeliën staat, is dat Jezus zeven demonen uit haar had gedreven. Gelukkig beseffen steeds meer mensen dat de Bijbelverhalen niet altijd letterlijk genomen moeten worden. Het Oude en het Nieuwe Testament staan vol met symboliek die esoterische wijsheid wil overbrengen aan de spirituele zoeker die hier aan toe is (‘Wie oren heeft die hore…’).

Demonen staan voor egoaspecten die ons beletten het goddelijke te ervaren. Een uitdrijving van zeven demonen staat voor een spiritueel zuiveringsproces. Zeven verwijst naar de chakra’s van Maria Magdalena, die werden ontdaan van psychisch vuil en blokkades. Zij was geen bezetene, maar zij had een proces van spiritueel ontwaken doorgemaakt!

Het proces van kundalini-ontwaken
Klik hier

De pijnappelklier dankt zijn naam aan zijn dennenappel-/ pijnappel-vorm.

Dopen met de Heilige Geest

Haar leraar Jezus heeft haar waardig bevonden om ingewijd te worden in de geheimen van het Koninkrijk van God. De Bijbel zegt dat Jezus doopte met het vuur van de Heilige Geest. In de yogatraditie wordt dit vuur de kundalini-shakti genoemd: de goddelijke energie die zich in ons bekken, bij het heiligbeen, bevindt en die bij het ontwaken een spiritueel proces in gang zet.

Terwijl de energie langzaam (een proces van jaren) opstijgt door de wervelkolom worden de chakra’s één voor één gezuiverd en geactiveerd. Bij het kruinchakra aangekomen wordt de pijnappelklier gestimuleerd om hormonen en opiaat-achtige stoffen aan het hersenvocht af te geven. Deze zorgen voor een bewustzijnsverruiming. De pijnappelklier is onze innerlijke antenne om het goddelijke te ervaren.

Deze ‘doop’ heeft Maria van Jezus ontvangen. Door haar wervelkolom stroomde het vuur van Gods Geest. Haar hoge spirituele niveau is altijd bekend geweest  bij ingewijden. Maria stond op een voetstuk bij de Tempeliers, bijvoorbeeld, de ridderorde van monniken, die tevens wisten dat het geheim van het Koninkrijk van God zich in ons bekken bevindt. Dit kunnen we afleiden uit de graffiti die zij hebben achtergelaten op de muren van de kerkers waar zij gevangen hebben gezeten (zie ook mijn artikel De Tempeliers en de Heilige Graal). Ook de Katharen vereerden Maria Magdalena. In hun ogen had zij dezelfde spirituele status als Jezus.

Via esoterische groeperingen als de Vrijmetselaars en de Rozenkruisers waren vele kunstenaars op de hoogte van de geheimen rond Maria Magdalena. Op talrijke schilderijen en glas-en-lood ramen in kerken is symboliek terug te vinden die hier naar verwijst. Meestal verhuld, omdat het in ging tegen de leer van de kerk in die tijd. In mijn boek over Maria Magdalena heb ik hiervan vele voorbeelden opgenomen.

Maria’s zalfpot heeft de vorm van de pijnappelklier. Dit is een verborgen verwijzing naar haar spirituele niveau.

1. Gedraag je niet als een roofdier

Een paard is misschien wel groot en sterk – veel groter en sterker dan jij – maar hij is bang voor jou! Paarden zijn prooidieren. In de vrije natuur dienen ze als voedsel voor roofdieren. Ze zijn daarom altijd op hun hoede, ook al zijn ze gedomesticeerd en leven ze bij de mens al vanaf hun geboorte in relatieve veiligheid. Met hun ogen en oren speuren ze voortdurend de omgeving af op onraad en ze zijn bang voor alles wat ze niet kennen.

De eerste vraag van een paard bij een ontmoeting met jou is: ga jij mij pijn doen? Ga jij mij opeten? Als hij maar het geringste vermoeden heeft dat jouw intenties niet goed zijn, dan zal hij vluchten, en als dat niet kan, dan zal hij vechten, lees: bijten of trappen.

Benader een paard rustig en vriendelijk.

Eerst even laten ruiken

Door te letten op de lichaamstaal van het paard wordt zijn persoonlijke ruimte al snel duidelijk. Als je te dicht bij komt zal hij zijn hoofd wegdraaien of naar achteren stappen. Het is belangrijk om op dat moment te blijven staan, of nog beter: een stapje terug te doen. Hiermee laat je aan het paard zien dat je zijn persoonlijke ruimte respecteert. Dit is een cruciaal moment in het contact. Als je zijn lichaamstaal zou negeren, en brutaalweg in zijn persoonlijke ruimte zou stappen, zal hij in de vecht-vlucht modus schieten. Bijten of trappen wordt nu een optie voor het paard. Blijf je echter op gepaste afstand ontspannen staan, dan zal je zijn vertrouwen en nieuwsgierigheid wekken.

3. Gebruik paardentaal

Het geheim van de paardenfluisteraar is dat hij precies weet hoe een paard communiceert en wat zijn behoeften zijn. Een paardenfluisteraar bezit geen ‘magische’ eigenschappen die een ander mens niet heeft. Hij is net zo alert op de kleinste signalen als een paard zelf en speelt hierop in met zijn eigen lichaamstaal.

Wat paarden fijn vinden is aaien of met je nagels lekker stevig krabbelen. Hiermee boots je na wat paarden ook bij elkaar doen als ze elkaar aardig vinden: likken, of met de tanden ‘krabben’. Klopjes geven, wat je overal ziet in de paardenwereld, is geen paardentaal, en niet iets wat een paard prettig vindt. Kloppen met je hand op zijn lijf, hoe goed bedoeld ook, kan – zeker bij een angstig paard – ervaren worden als een teken van agressie. Paarden wennen wel aan klopjes, net zoals aan andere onhebbelijkheden van mensen, maar je doet ze er geen plezier mee.

Kortom

Het is eigenlijk heel logisch allemaal. Er is weinig verschil tussen mensen of dieren als het gaat om het positief laten verlopen van het eerste contact. Wees vriendelijk en beleefd. Zomaar aanraken, zonder eerst kennis te maken, is ongepast, altijd en overal. Gebruik je inlevingsvermogen en let op de lichaamstaal van de ander. Ik wens je mooie ontmoetingen en heel veel paardenvrienden toe!

Magnum Opus

Alchemisten droegen hun kennis vooral over door middel van illustraties vol met archetypes, symbolen en intrigerende, geheime tekens. Dat maakt deze traditie een lust voor het oog. En verslavend! Want als je de code van één illustratie hebt gekraakt, dan smaakt dat naar meer!

Om te beginnen: de meeste alchemisten waren op zoek naar het innerlijke goud; naar het ervaren van God. Ze gingen hierbij de weg van de noeste arbeid: van zelfonderzoek, ontlediging, zuivering en onthechting. Deze weg, en het resultaat ervan, noemden ze het Magnum Opus (Grote Werk). Op de illustratie hiernaast: De Grot der Ouden van Stefan Michelspacher, uit 1616, zien we een dergelijk Magnum Opus afgebeeld.

De berg

Centraal op de afbeelding staat een berg met allemaal figuren erin en erop, en een trap er naar toe. Al deze elementen gaan over de innerlijke wereld van de alchemist. Het zijn allemaal aspecten en fases van het spirituele proces van ontwaken. Een berg staat voor een bewustzijnsverruiming. Staand op een berg ben je dichter bij God. De weg naar de top van de berg staat beschreven op de zeven traptreden: calcineren, sublimeren, oplossen, verrotten, destilleren, coaguleren en tinctuur.

De Grot der Ouden, uit Cabala Spiegel der Kunst und Natur in Alchymia, Stefan Michelspacher, 1616.

De feniks

Het eindresultaat van het hele proces is een spirituele ‘wedergeboorte’. Het ego is afgelegd en de mens leeft vanuit God. De feniks, de mythische vogel die uit haar as verrijst – boven de koning en koningin – staat voor deze vernieuwing. In spirituele tradities wordt dit als een ‘voltooiing’ van de mens gezien. Deze voltooiing wordt tot uitdrukking gebracht door de zodiak boven de berg. Een complete dierenriem staat voor vervolmaking en heelheid.

In de vier hoeken van het embleem staan de Latijnse benamingen voor de vier elementen: vuur, aarde, lucht en water. Deze elementen werden in die tijd gezien als de componenten van de fysieke schepping. Het werk van de alchemist was het goddelijke destilleren uit het aardse (gesymboliseerd door de vier elementen).

Het konijn

Dit klinkt natuurlijk prachtig allemaal, maar hoe begin je deze weg, concreet? En wat zijn de vervolgstappen? Dat weet een alchemist nooit. Het is een individuele weg, die voor niemand hetzelfde verloopt. Een weg van vallen en opstaan. Er is geen algemene formule die voor iedereen werkt. Deze onduidelijkheid wordt op het embleem gesymboliseerd door de man met de blinddoek.

Wat hij moet doen is het konijn volgen, net zoals de vos, ook op de voorgrond. Een konijnenhol in gaan staat voor een reis in je binnenwereld en het onderbewuste. Je reist door het duister, maar het konijn zal je leiden. Je krijgt vanzelf ervaringen en intuïtieve ingevingen die je verder zullen helpen. Ieder die met de juiste intenties deze weg gaat wordt gesteund en geleid vanuit de andere dimensies.