De Transformatieve Kracht van Adembevrijding
We doen het de hele dag. Het gaat vanzelf en daarom staan we er maar zelden bij stil: ademen! Onze manier van leven echter, zorgt ervoor dat we steeds minder ademen zoals het vanuit de evolutie bedoeld is: met een beweging in het hele buikgebied. Bewust weer je adem toelaten diep in je buik heeft invloed op je gezondheid, je gevoelsleven, de mate van rust in je hoofd, je intuïtie, en opent de poorten naar de spirituele dimensies.
We ademen met z’n allen te hoog. Bij een jong kind beweegt de hele buik nog mee tijdens de in- en uitademing. Tegen de tijd dat we volwassen zijn, is er alleen nog een beweging zichtbaar in het gebied van de borst en schouders. De belangrijkste oorzaken hiervan zijn stress en emotionele overbelasting.
Als we iets heftigs ervaren, reageert het lichaam met de zogenaamde ‘vecht-of-vlucht reactie’: een primitieve respons vanuit onze oerinstincten. We gaan hoog ademen, met een kettingreactie van fysiologische verschijnselen als gevolg. Ons zenuwstelsel gaat in de hoogste vorm van paraatheid en het bloed stroomt naar onze spieren: de spijsvertering is even niet belangrijk, we moeten vechten of vluchten om ons leven veilig te stellen! Stresshormonen als adrenaline en cortisol worden aangemaakt, om deze overlevingsinstincten te ondersteunen.
Overleven in plaats van leven
Deze paniekreflex is vanuit de evolutie bedoeld om effectief te reageren op levensbedreigende omstandigheden. Voor een relatief kort moment met heftige emoties. Als de situatie weer onder controle is zorgt, normaal gesproken, de ontspanningsreflex weer voor een terugkeer van de adem in de buik. Echter, door onze gehaaste manier van leven – met veel stress, zorgen en emoties – blijven we met z’n allen de hele dag hoog ademen, als een manier om staande te blijven.
Onbewust weten we namelijk dat hoog ademen ervoor zorgt dat we minder voelen. Onze buik is het energetische centrum van ons gevoelsleven. Als de buik niet meebeweegt met de adem, worden gevoelens geparkeerd. We vinden deze instinctieve reflex terug in ons taalgebruik: ‘ik hield mijn adem in van schrik’, ‘de adem stokte in mijn keel’, en ‘het benam mij de adem’. Allemaal uitdrukkingen die bij heftige ervaringen passen.
Leven in je hoofd
Tel hierbij op: strakke kleding, urenlang ingezakt zitten op je werk, overgewicht, en/of het inhouden van de buik uit ijdelheid, en het wordt duidelijk waarom bij een overgrote meerderheid van de volwassenen er alleen nog maar een beweging is in het borstgebied. Zelfs als we ontspannen zijn, ademen we alleen nog maar hoog. Het lichaam is de buikbeweging, die er van nature is bij onze geboorte, verleerd.
Een van de gevolgen is dat we gaan ‘leven in ons hoofd’. Wat we met deze uitdrukking bedoelen is dat we ons afgesneden voelen van ons gevoelsleven, en overweldigd worden door een grote hoeveelheid gedachten, die zich de hele dag opdringen. De ratio, met zijn behoefte aan controle, is kapitein op ons schip. Om te ontspannen zoeken we afleiding in de buitenwereld, wat meestal betekent: nog meer prikkels.
De terugkeer van de adem in de buik
De weg terug naar een verbinding met ons gevoelsleven en een ontspannen staat van zijn, begint met het weer laten meebewegen van de buik tijdens het ademen. Met opzet gebruik ik niet het woord buikademhaling, omdat dit meestal geassocieerd wordt met het actief naar beneden ‘duwen’ van de adem in de buik. Beter is het om het geheugen van het lichaam weer te activeren. Niet de adem te sturen met de wil en spieren – het ‘naar beneden duwen’ – maar door het ‘vanzelf’ te laten gebeuren: je ontspant bewust je buik en laat je adem weer tot diep in de onderbuik toe. Ik noem dit adem ontvangen, in plaats van adem halen.
Concreet
Je volgt met je aandacht de beweging van je adem vanaf je neus je lichaam in. Je ontspant je buik, als de adem er is aangekomen, waardoor deze vanzelf uitzet naar voren, en weer terug bij de uitademing. Je bemoeit je niet met het tempo of de beweging. Je ontspant alleen bewust het buikgebied tijdens de inademing. Je staat weer toe dat de buik meebeweegt, na jarenlang de adem – bewust (ijdelheid) of onbewust (reflexen) – te hebben geblokkeerd. Je bevrijdt op dat moment jouw adem van jouzelf.
In het begin – de eerste weken, of zelfs maanden – zul je steeds opnieuw hiervoor je aandacht naar je adem moeten brengen, om te constateren dat deze weer te hoog is. Het deconditioneren van bepaalde gewoontes heeft tijd nodig. Na verloop van tijd pakken het lichaam en jouw instincten het proces weer op zoals het bedoeld is, en zul je hiervoor je aandacht niet meer nodig hebben.
Betere vertering
Een mijlpaal met grote gevolgen. Het zal doorwerken op alle niveaus van je wezen: lichamelijk, geestelijk, emotioneel en spiritueel. De adembeweging zorgt voor een continue massage van onze buikorganen, die hierdoor beter gaan functioneren. Op het niet-fysieke vlak vindt een parallel plaats.
De buik is fysiek gezien de plek waar we ons voedsel verteren en uitzuiveren. Wat onbruikbaar of zelfs giftig is, verlaat het lichaam na het verteringsproces. Energetisch gebeurt in het buikgebied hetzelfde met ons gevoelsleven. Emoties worden er gevoeld, doorleefd en verwerkt. Als de buik beweegt, activeert dit met name het tweede en derde chakra, en wordt beter ‘verteerd’ wat we ervaren.
Een betere verwerking van je gevoelens zal leiden tot meer rust in je hoofd. Een groot deel van onze gedachten komt voort uit wat onverwerkt en niet geheeld is. Herinneringen, angsten, overtuigingen en overlevingspatronen, zorgen voor veel mentale onrust.
De innerlijke ruimte die ontstaat door een vermindering van de hoeveelheid gedachten, is een voedingsbodem voor allerlei moois, waaronder: meer creativiteit, een betere intuïtie, en een groter vermogen om in het hier-en-nu te zijn.
Uitschakelaar
Een veel gehoorde verzuchting om mij heen, is dat men het gevoel heeft de hele dag teveel ‘aan’ te staan. De diepere oorzaak hiervan is te hoog ademen. Zo simpel is het. En zo eenvoudig is het ook om jezelf ‘uit’ te zetten: ontspan je buik en laat deze weer meebewegen met de in- en uitademing. Het parasympathische zenuwstelsel wordt hierdoor geactiveerd, en hormonen die leiden tot een gevoel van ontspanning en geluk worden aangemaakt. Zo kan vollediger ademen, zoals het bedoeld is, leiden tot een compleet andere bewustzijnsstaat en de deuren openen naar de spirituele dimensies van het leven.
Anne-Marie is auteur van het boek: Kundalini-ontwaken
